Κόβουμε τα κοτσάνια από τα αμπελόφυλλα, τα ξεπλένουμε και τα βουτάμε για 4 - 5 λεπτά σε κοχλαστό νερό. Τα βάζουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσουν. Ξεπλένουμε καλά το ρύζι μέχρι να φύγει το άμυλο και το νερό να είναι διαυγές.
Στη συνέχεια, φτιάχνουμε τον κιμά: Ρίχνουμε το 1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο σε ένα αντικολλητικό τηγάνι και όταν ζεσταθεί σοτάρουμε το κρεμμύδι, μέχρι να αρχίσει να ροδίζει, για 3 - 4 λεπτά περίπου. Βάζουμε την πάστα ντομάτας και με μια ξύλινη κουτάλα την ανακατεύουμε στον πάτο του τηγανιού για να βγάλει τα αρώματά της. Ρίχνουμε τις τριμμένες ντομάτες και αφήνουμε τη σάλτσα να βράσει και να δέσει, περίπου 10 λεπτά.  Βάζουμε το δυόσμο, την κανέλα, το αλάτι, το μαύρο πιπέρι, το μαϊντανό, το ½ φλιτζάνι χυμό λεμονιού και το ρύζι. 
Ανακατεύουμε καλά και βάζουμε το μίγμα στον ωμό κιμά. Ανακατεύουμε και φτιάχνουμε τα κουπέπια. Απλώνουμε το αμπελόφυλλο στην παλάμη του δεξιού μας χεριού και βάζουμε μία κουταλιά από το μίγμα του κιμά κοντά στο κοτσάνι. Τυλίγουμε το κουπέπι φέρνοντας πρώτα το φύλλο από αριστερά προς δεξιά, καλύπτοντας τον κιμά και μετά από δεξιά προς αριστερά. Φέρνουμε την πάνω άκρια προς τα μέσα, κλείνοντας καλά τον κιμά. Μετά, τυλίγουμε όσο φύλλο έμεινε φέρνοντας αριστερά και δεξιά προς τα μέσα και κλείνουμε την άκρια προς τα κάτω. Αν είναι μεγάλο το φύλλο, το φέρνουμε γύρω από το κουπέπι. 
Επαναλαμβάνουμε το ίδιο με τα υπόλοιπα υλικά. 
Απλώνουμε λίγα αμπελόφυλλα στον πάτο της κατσαρόλας και βάζουμε επάνω σε σειρές, το ένα δίπλα στο άλλο, τα κουπέπια. Όταν τελειώσουμε, ρίχνουμε στην κατσαρόλα το υπόλοιπο ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Προσθέτουμε το νερό να σκεπάσει σχεδόν τα κουπέπια. Τοποθετούμε ανάποδα πάνω από τα κουπέπια ένα πιάτο και βάζουμε επάνω ένα φλιτζάνι με νερό. Αυτό θα βοηθήσει μην ανοίξουν τα κουπέπια, κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Βάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά. Όταν κοχλάσει το φαγητό, χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε για 45-50 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσει το ρύζι. Αφήνουμε λίγο να κρυώσουν και σερβίρουμε. 
Υ.Γ Στα χρόνια που πέρασαν, οι γιαγιάδες μας είχαν πάρα πολλές δουλειές και πάρα πολλά στόματα να θρέψουν. Έτσι το τύλιγμα των κουπεπιών γινόταν στα γρήγορα και χωρίς ιδιαίτερη μαεστρία. Και μπορεί να ήταν άλλωσπως στην εμφάνιση, αλλά η νοστιμιά τους ήταν αξεπέραστη.